Deze rammelaar werd waarschijnlijk gemaakt door Joseph Willmore (1773-1855), een bekende zilversmid uit Birmingham en kleinzoon van zilversmid Thomas Willmore wiens bedrijf Joseph na het overlijden van zijn grootvader in 1816 overnam. Willmore was aanvankelijk vooral bekend als maker van snuifdozen met bewerkte deksels van hoge kwaliteit, maar breidde door de jaren heen zijn assortiment uit. Zijn werkplaats was gelegen aan de Inge Street in Birmingham, een serie huizen en werkplaatsen die bekend raakten als ‘Willmore Court’.

Joseph Willmore registreerde zijn merk als zilversmid in Londen in 1814, maar was hiernaast ook een zakenman. De meeste zilversmeden werkten met tussenpersonen die het contact met klanten onderhielden. Maar Willmore wilde duidelijk zelf de touwtjes in handen houden en opende zijn eigen showroom in Bouverie Street en later Thavies Inn in Holborn waar hij een rijke Londense clientèle van zilverwerk voorzag.
De industriële revolutie bood vele mogelijkheden, waar Willmore als ondernemer op insprong. Hij begon ook voorwerpen van koper en ijzer te produceren, waarbij hij gebruik maakte van nieuwe technologische middelen. Zo kreeg hij samen met een partner patent op het maken van spijkers en produceerde hij gereedschap.

Zijn reputatie bouwde hij echter voornamelijk op als zilversmid, vanwege de hoge kwaliteit van zijn werk. Willmore overleed op 82 jarige leeftijd in 1855 waarmee een eind kwam aan het zilversmid imperium van de Willmores. Zijn leerling, George Unite, is eveneens bekend als maker van rammelaars waarvan zich diverse exemplaren in de Keijser collectie bevinden.

Ga naar Inv. nr. 0014

Bronnen:

http://www.vintagecorkscrewcenter.com/two-insignificant-manufacturers-17069913

http://en.wikipedia.org/wiki/Birmingham_Back_to_Backs